Çocuk Gelişim Aktiviteleri Nelerdir?

Çocuk gelişimi ebeveynlerin en önem vermesi gereken unsurların başında geliyor. Öyle ki onun bir birey olabilmesi için çekirdekten bazı alışkanlıklara sahip olması, bazı gelişim süreçlerini tamamlaması gerekir. Toplumsal olarak özellikle çocuklara karşı aşırı koruyucu bir tavır takındığımız için bu süreçte problem yaşayan çok sayıda yetişkine rastlayabiliyoruz. Örneğin çocukluğunda bazı yanlış hamleler sebebiyle gelişimi negatif yönde etkilenmiş çocuklar ileriki yaşamlarında da bunun problemlerini yaşayabiliyorlar. Çocuk gelişim aktiviteleri nelerdir sorusunun bu noktada çok geç olmadan sorulup öğrenilmesi gerekiyor.

Kısacası çocuk büyütmek yalnızca yaş olarak çocuğun büyümesi değil aynı zamanda bu hayat maratonunda birey olarak var olabilmesiyle mümkün olacaktır. Bir bebeğin doğduğu ilk andan itibaren çok hızlı bir biçimde gelişim süreci başlar. Fizyolojik gelişim kadar zihinsel anlamda da hızlı bir süreç yaşanır. Bu ilerleme hızı belli bir noktadan sonra yavaşlasa bile çocuk gelişim evreleri hiç durmaksızın erişkin birey olana kadar devam eder. Fakat bu süreçleri iyi analiz edip buna uygun davranmak çocuk üzerinde ciddi bir etkiye sebep olacaktır.

Genellikle çocukların okul öncesi gelişim süreci ev ortamında ya da çevresinde geçer. Bu süreci daha iyi değerlendirmek içinse pek çok yöntem kullanılır. Özelikle çocuklarda ince motor, kaba motor, dil-bilişsel, sosyal beceriler olarak birden fazla noktaya eğilmek zorundayız. Bunu yaparken yanlış hamlelerde bulunmak ise ileriye dönük bir travma ya da eksiklik olarak çocuğa geri dönebilir. Hatta bu çoğu zaman bizim koruyucu tavrımızla alakalı bile olabilir. Uzmanlara göre çocuk gelişiminde yapılan hatalar arasında koruyucu tavır çok büyük bir probleme yol açıyor. Çünkü olası bir problemi yaşamadan, olası sonuçlarını görmeden büyüyen bir çocuk yetişebiliyor.

Böylece erişkin ya da yetişkin bir bireye dönüşmüş olsa bile bazı şeyler eksik kalıyor. Bu zihinsel anlamda bazı aksamalara yol açabiliyor. Basit bir örnekle tehlikeli bir aktiviteyi ele alabiliriz. Eğer çocuğunuzu parka götürüyor ve tehlikeli olduğu için salıncağa binmesine izin vermiyorsanız burada büyük bir hata var demektir. Eğer salıncağa binmesine izin veriyorsanız fakat bir taraftan onu kavrayıp elini tutarak sallıyorsanız bu daha da büyük bir hata olarak yorumlanıyor. Bu gibi durumlarda tehlikeli bir durum olsa dahi çocuğunuzun bunu yaşaması doğru bulunuyor. Ki çoğu zaman çocukların oyun parkında düşmesi ya da birbiriyle kavga etmesi olasılıklar dahilinde de olsa büyük problemlere yol açmamaktadır. Çünkü mevcut tehlikeye bağlı olarak zemin ona göre tasarlanmış, tüm ekipmanlarda da zarar vermeyecek bir dizayn tercih edilmiştir.

Sizin çocuk gelişiminde anne babanın rolü ile ilgili gördüğünüz bu koruyuculuk hissiyatı onun bireysel gelişimine ket vuran en büyük engeldir. Buna benzer şekilde ev ortamında ya da çevrede de rastlamak mümkündür. Elini bırakmadan yürümesine izin vermemek, tehlikeli olabileceği için makası eline almasını yasaklamak ya da cam bardaktan su içmesini engellemek gibi sıralanabilecek çok uzun bir listeden söz edilebilir.

Burada da doğru olan gözetiminiz altında çocuğunuzun makasla herhangi bir kağıdı kesebilmesini sağlamaktır. Su bardağını kullanarak su içmesi, gerekirse elinden düşürüp kırması fakat bunu tecrübe etmesi önemlidir. Tüm bunların gözetiminiz altında olması onu korumak için yeterlidir. Yasaklar, engellemeler, müdahaleler ise gelişim sürecini belirgin bir dozda baltalamak için yeterli olacaktır. Çocuk gelişimi için aktiviteler yapmak ve bunu hem ev ortamında hem de dışarıda sürdürmek zihinsel ve sosyal anlamda büyük bir koza dönüşebilir.